Endometriose is een chronische ziekte waarbij weefsel dat (enigszins) lijkt op baarmoederslijmvlies (endometrium) buiten de baarmoederholte voorkomt. Dit weefsel zit meestal op het buikvlies (peritoneum) en/of organen in de buik. Een enkele keer komt het voor op de baarmoederhals, in de borstholte (long), in de navel of in een keizersnede litteken. Het “groeit” daar, en zorgt voor een chronische ontsteking met een scala van klachten. De vorming en groei van dergelijk endometrioseweefsel is oestrogeenafhankelijk en wordt daarom meestal aangetroffen bij vrouwen in de vruchtbare leeftijd, hoewel de klinische gevolgen van endometriose en de behandeling ervan tot ver in de postmenopauze kunnen aanhouden.
De oorzaak van endometriose is niet bekend, maar er zijn verschillende theorieën. Het is zeer waarschijnlijk dat er bepaalde genen verband houden met deze ziekte. Vrouwen met een eerstegraads familielid met endometriose hebben een groter risico dat zij ook endometriose krijgen. Daarnaast spelen er ook andere gynaecologische factoren, omgevingsfactoren (milieu) en leeftijd van de eerste menstruatie een rol.
Hoeveel endometriose voorkomt is niet precies bekend. De schattingen lopen uiteen van 2 tot 10% binnen de algemene vrouwelijk populatie, en tot 50% bij de groep vrouwen met een vruchtbaarheidsprobleem. Hoewel niet alle vrouwen binnen deze groep klachten zal hebben zijn er naast deze vrouwen meer mensen betrokken, ook hun partners en familie worden hierdoor getroffen. De effecten die endometriose zijn van invloed op de kwaliteit van leven. De fysieke en mentale gezondheid, de dagelijkse activiteiten, het sociale leven, onderwijs en werk, het seksuele leven en de intimiteit, kortom het emotionele welzijn.
Opties ter behandeling zijn pijneducatie, medicatie, TENS, infiltratie van de plexus hypogastricus superior/inferior, gepulseerde (PRF) van de plexus hypogastricus superior/inferior, Esketamine infuustherapie.